نشست پژوهشی آنلاین جايگاه دعا در انديشه اسلام و رهايي از مشكلات

به گزارش خبرگزاری حوزه حجت الاسلام  وا لمسلمین رحيمي در ابتدا به مفهوم دعا پرداخت وگفت:  دعا در لغت به معناي ندا و صدا زدن است و در اصطلاح بدين معناست كه فرد پست و پايين، از فرد برتر و بالا، با حالت خضوع و سرافكندگي، چيزي را طلب كند.

مدرس حوزه گفت: عقل هر عاقلي حكم مي كند كه وقتي انسان قدرت دارد، بايد ضرر را از خودش دفع نمايد و از طرف ديگر مي دانيم كه زندگي در اين دنيا براي هيچ انساني بدون ضرر و زيان و تشويش خاطر نيست چون : يا درد و مرضي در اندرون خود دارد و يا طلمي از خارج او را مي آزارد كه مي تواند اين آزار در شغل، همسايه و يا امثال آن باشد و ممكن است هيچ يك از اين گرفتاريها را در حال حاضر ندارد ولي باز عقل محال نمي داند كه در آينده گرفتاريهايي برايش پديد آيد. از سوي ديگر، دعا وسيله اي است كه مي تواند اين مشكل را برطرف سازد و آن را براي انسان حل كند، پس عقلا لازم است كه دست به دامان دعا بياويزيم و از آن براي حل مشكلاتمان كمك بگيريم.

حجت الاسلام  والمسلمین رحيمي  در ادامه به بيان حديثي پيرامون دعا پرداخت و گفت : از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) آمده : أ لاَ أدُلُّكُم عَلى سِلاحٍ يُنجِيكُم مِن عدوكم ، وَ يُدِرُّ أرزاقَكُم ؟ قالوا : بَلى . قالَ : تَدعُونَ رَبَّكُم بِاللَّيلِ و النَّهارِ، فَإنّ الدُّعاءُ سِلاحَ المؤمنين.

آيا سلاحى را به شما نشان دهم كه از دشمنان نجاتتان مى دهد و روزى تان را زياد مى كند؟ عرض كردند : آرى.فرمود: شب و روز به درگاه پروردگارتان دعا كنيد ؛ زيرا سلاح مؤمنين دعاست.

ايشان در ادامه به اسباب اجابت دعا پرداخته و ابزار داشتند ، در بحث اجابت دعا بايد تشريفات زمان و مكان و شكل دعا نيز رعايت شود كه در روايات به عنوان نمونه شبهاي احيا كه چهار شب است كه احيا و بيداري در آن مستحب است و دعا در اين شبها به اجابت مي رسد عبارتند از : شب اول ماه رجب، شب نيمه شعبان، شب عيد فطر و شب عيد قربان .و در مورد مكان دعا نيز در روايت نمونه هايي بيان شده از جمله سرزمين عرفات، حرم الهي ، مسجد و در جوار قبور ائمه خصوصا حضرت ابا عبدالله الحسن(عليه السلام) كه دعا در اين مكان ها سريع تر به اجابت مي رسد.

استاد رحيمي در پايان به اين نكته اشاره كردند كه عدم استجابت بعضي از دعاها به دليل اين است كه خداوند مصلحت بندگان را بهتر از خودشان مي داند و گاهي تأخير در اجابت را به خاطر عاقبت كار مي داند و در دعاي شريف افتتاح كه در شبهاي ماه مبارك رمضان خوانده مي شود، چنين آمده است: شايد تأخير تو در استجابت دعاهاي من به مصلحت بوده و براي من بهتر باشد، چون تو از عاقبت كارها و مصالح و مفاسد زندگي خبرداري. خداي متعال چون مي داند كه مؤمن به دليل ايمانش علاقه بيشتري به امور اخروي دارد، گاهي دعاي او درباره امور مادي را براي آخرتش ذخيره مي كند. او هم وقتي مي بيند كه در آن جهان به چه مقاماتي نايل مي گردد، از خداوند تشكر خواهد كرد و از اين معامله با خداوند خرسند خواهد گشت.