حلول ماه خداوند

به گزارش روابط عمومی مدرسه علمیه خدیجه کبری(س)، خانم علمی فرد در ابتدای جلسه در مورد ماه رجب و علت حرام بودن این ماه صحبت کرد و گفت: رسم عرب از ابتدا و قبل از اسلام نیز حرام دانستن ماه رجب بوده و در این ماه جنگی صورت نمی‌گرفت و اغلب کسب در امد در این ماه به دلیل امنیت حاصل می‌شد.

در ادامه ایشان در مورد ملک داعی توضیح داده و وظیفه این ملک را  دعوت به رحمت خدا دانست. ایشان درمورد نام‌گذاری ماه رجب  به ماه خداوند، ماه شعبان به ماه رسول خدا و ماه رمضان به ماه امت که در روایات تاکید شده اشاره کرد.

وی در ادامه به نکته ظریفی در مورد شروع شدن دعای مفاتیح از ماه رجب  پرداخته و آن را با  نقل از شیخ عباس قمی این گونه توجیه کرد: این ماه به دلیل رحمت بسیار خدا در ابتدای دعای مفاتیح قرار گرفته است و باید آن را غنیمت شمرد و به استغفار در آن بسیار توصیه کرد.

خانم علمی فرد سپس به آیه 120 سوره انعام "وَذَرُوا ظَاهِرَ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ" اشاره و آن را این گونه تفسیر کرد: گناهان در این سوره به صورت ظاهر و باطن بیان شده ;گناه ظاهری گناهی است که به صورت ظاهر با دست یا گوش و اعضا و جوارح بیرونی انجام می‌شود مانند دروغ و غیبت در حالی که گناه باطنی در در درون  و در ذهن اتفاق می‌افتد مانند سوء‌ظن. همچنین آیه "يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ" اشاره و در مورد اختیاری بودن گناه و جزا و مکافات آن که گاهی در دنیاست و گاهی در آخرت و جزا قطعی است سخنانی ایراد کرد.