رسالت قلم، نوشتن حق است.
دوشنبه ۱۹ دى ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۲۱:۲۵به گزارش روابط عمومی مدرسه علمیه خواهران معصومیه قیدار، نشست صمیمی و مصاحبه با طلبه ی شاعر و خوش‌ذوقِ مدرسه جهت آشنایی طلاب علاقه‌مند انجام شد.
۱. برای شروع خودتان رامعرفی کنید. خدیجه خداکرمی هستم ساکن روستای ترپاخلو از توابع شهرستان خدابنده
2. درباره تحصیلاتتان توضیحاتی بفرمایید. زمانی که شعر رو شروع کردم پنجم ابتدایی بودم و به دلیل محدودیت امکانات در روستا بین درسم وقفه افتاد و مجبور به ترک تحصیل شدم تا اینکه بعد از چند سال وقفه دوباره قصد ادامه‌ی تحصیل کردم و مقطع راهنمایی و متوسطه رو به صورت حضوری و نیمه‌حضوری را با سختی‌هایش در شهرستان خدابنده به اتمام رساندم. بعد از اینکه موفق به اخذ دیپلم شدم به پیشنهاد دوستان وارد حوزه شدم و در حال حاضر در حال گذراندم واحدهای آخر سطح ۲ هستم.
لازم به ذکر هست که در تمام این مدت رابطه‌ام رو با شعر و ادبیات حفظ کردم یعنی اینطور نبوده که تحصیل مانع از علاقه‌ام به این هنر شود.
3. درباره‌ی زمینه‌ی فعالیت خودتان توضیح بدید.
فعالیت‌های من در زمینه‌ی شعر به صورت گسترده نیست و شعر را در حد هنر می‌شناسم و با آن همیشه مهربان هستم. درواقع شعر در من تبدیل به یک عضو جدا نشدنی شده که همیشه همراهم هست، ترکش نکردم با آن زندگی می‌کنم.
4. اهداف و انگیزه‌ی خودتان رو بفرمایید.
انگیزه و هدف من در این عرصه پروبال دادن به این استعداد و کار کشیدن از قلم در راه حق هست. امیدوارم بتوانم در آینده کتاب شعرهایم را به چاپ برسانم و این کار را در راستای رضایت حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بتوانم انجام دهم.
5.چه راه‌هایی برای آشنایی طلاب در مرحله‌ی اول در این زمینه دارید؟
خیلی دوست دارم طلاب عزیز با شعر آشنا شده و وارد وادی این هنر شوند و اگر خدا بخواهد قصد دارم در زمان فراغت؛ کلاسی در این زمینه دایر کنم و آموزش مقدماتی شعر را داشته باشم و اگر بتوانم این ایده را عملی کنم ان شاءالله خروجی این ایده می توانند شاعران آیینی باشند که با قلمشان به جهاد خواهند رفت. ایشان به نقل از استادشان گفت: شاعران باید باسوادترین قشر جامعه باشند و رسالت قلمشون را قدر بدانند.
پس باید زمینه اطلاعاتی بالایی داشته باشند تا حرفی برای گفتن داشته باشند چون سخن شاعر گیرایی بالایی در جامعه می‌تواند داشته باشد.
6. کار انفرادی را ترجیح میدهید یا گروهی
کار گروهی مسلما بازدهی پرثمری نسبت به کار فردی دارد اما اقتضای شعر فردی هست البته شاعران می‌توانند با همکاری و همدلی در این زمینه نقش‌آفرینی کنند.
7. مراحلی که برای شاعر شدن لازم هست را ذکر کنید.
اولین مرحله برای ظهور این هنر در فرد، علاقه هست و مرحله ی بعدی تلاش و پشتکار(مطالعه کتاب‌های شعر و هر کتابی که دانش‌افزایی داشته باشد ).
8.مسائل فنی شعر را رعایت می‌کنید؟
بله بدون رعایت این مسایل شعر از دایره نقد خارج نمی‌شود. یعنی شاعر باید به فنون آگاهی داشته باشه و اطلاعاتش رو در زمینه تکمیل کند.
9. توضیحاتی در رابطه با مقدمات شعر گفتن ارائه دهید.
مطالعه کتاب‌های شعر و شرکت در کلاس‌های مقدماتی شاعری که شامل (وزن، عروض و قافیه) می‌شود.
10. چه آسیب‌هایی برای شاعری وجود دارد؟
اینکه شاعر قلمش را محدود کند و هیچ نقدی را با سعه صدر قبول نکند و سروده‌های خودش رو عاری از عیب بداند و در کل پذیرای نقد نباشد.
و اینکه حمایت هم در این عرصه واقعا خیلی محدود هست من فکر می‌کنم، قدر هنر آن‌طور که باید، فهمیده نشده است. این به دلیل عدم آگاهی از رسالت این هنر هست که اگر درست شناخته شود، نگاه‌های پرثمر را به سمت این هنر خیره خواهد کرد.
11. مدارس علمیه در چه زمینه‌هایی می توانند ا زشعر بهره بگیرند؟
حوزه‌های علمیه می‌توانند از قلم شاعران در راستای رسالتشان استفاده کنند. چه بسا شاعر حوزوی باشد و از شعر آیینی استقبال قابل توجهی شود. چون مسلما حرف بلیغ را یک صاحب قلم بهتر می‌تواند به گوش‌های تشنه‌ی جامعه‌ی هدف برساند تا آن کسی که با هنر قهر هست.