آشنایی با منظومه اندیشه و سیر مطالعاتی آثار آیت الله جوادی آملی(ره)

 به گزارش معاون پژوهش موسسه آموزش عالی نورالزهرا(س) خواهران استان زنجان، کارگاه آموزشی پژوهشی آشنایی با منظومه‌ی فکری و سیر مطالعاتی حکیم متاله آیت الله جوادی آملی با همکاری معاونت پژوهش موسسه آموزش عالی نورالزهرا(س)، خدیجه‌کبری(س) و مرکز تنظیم و نشر آِیت‌الله جوادی آملی برگزار شد. در این نشست دکتر خراسانی ضمن اشاره به اینکه خوشبختانه حوزه های علمیه‌ی خواهران در زمینه‌ی تدوین پایان نامه و منشورات علمی و پژوهشی ارتباط تنگاتنگی با موسسه علمی و مرکز نشر اسرا داشته اند، فر مودند: «تراز  علمی  حوزه‌های علمیه خواهران اگر بالاتر از حوزات برادران نباشد،کمتر هم نیست، و حضور خواهران طلبه در آموزش وپرورش و سایر ارگان‌های فرهنگی گواه این مطلب است و این‌گونه نشست‌ها تاثیر به سزایی در تداوم همکاری‌ها خواهد داشت.

ایشان در ادامه افزودند: « آیت الله جوادی آملی شخصیتی نادر در عصر حاضرند که اندیشه‌ی ایشان مورد توجه موافقان و مخالفان واقع شده و هم اکنون در ارجاع مقالات علمی پژوهشی به نظرات ایشان قابل توجه است.

به عنوان مثال زیباترین تبیین از عقل، در منظومه ی اندیشه‌ی آیت‌الله جوادی آملی در کتاب «منزلت عقل در هندسه‌ی معرفت دینی» آمده است. ایشان با قدرت و به جد می‌فرمایند ما اصلا علم غیردینی نداریم و همه‌ی علوم دینی‌اند. اینجا مخافان دینی و غیردینی فراوان دارد، چون دانشمند ولو ملحد هم باشد، در هر صورت روی فعل خداوند و مخلوقی از مخلوقات خداوند کار می‌کند، لذا در جایی که فعل معصوم حجت است، آیا فعل خداوند حجت نیست؟ پس هرکس روی پدیده مخلوق کار می‌کند در علم دینی کار کرده. اگر کارشناس هواشناسی گفت هوا خراب است و پلیس راه طبق نظر وی تردد را ممنوع کرد، مرجع تقلیدی بدون هشدار پلیس بدون توجه به هشدار پلیس در چنین شرایطی به جاده‌ی خطرناک رفت و جانش را از دست داد، قطعا خلاف امر الهی عمل کرده و گناهکار است.

در این دیدگاه دیگر چیزی به نام تعارض علم و دین نداریم بلکه تعامل علم و دین است. لذا ایشان منبع آموزه‌های دینی را در همین جا منحصر به وحی می‌نماید و به جای اجماع و سیره و عقل و نقل می‌فرماید منبع چهار چیز نیست بلکه یک چیز است و آن هم وحی است و عقل و نقل طریق کشف وحی اند. لذا عقل و نقل در برابر همند نه در برابر وحی و یکی از هنرهای ایشان در حوزه‌ی معرفت دینی، آن است که ایشان بین روایت و عترت و سنت تفاوت می‌گذارند و معتقدند آنکه حجت است عترت است و نه روایت. اکنون که در خدمت عترت نیستیم باید اجتهادی روایت را بررسی نماییم. ازین روست که یک مجتهد چندین دروس را در کنار هم می‌خوانند تا به فهم روایت برسند.

لذا محور اصلیاندیشه‌ی آیت‌الله جوادی این است که محور، وحی است و عقل و نقل کاشف آنند. اگر نه دانشمند علم حدیث و تفسیر با اندیشمند حوزه فلسفه و عرفان تفاوتی ندارند و هم عدل یکدیگرند و اینجاست که ایشان همه‌ی علوم را برای فهم وحی به کار می‌گیرند که نتیجه‌اش تفسیر تسنیم می‌شود و تفسیر جهانی برگزیده در سال 87 اعلام می‌شود و یک طلبه باید این تفسیر را بخواند تا بتواند پاسخ‌گوی مباحث معرفتی جامعه باشد.

ایشان معتقدند یک مفسر وظیفه دارد؛1 -نیازهای فکری و معرفتی جامعه را شناسایی نماید، 2-به قرآن و عترت عرضه نماید، 3-جواب را از قرآن و عترت بجوید و4 - به جامعه عرضه نماید و این در واقع رسالت ما طلبه‌ها است. بسیاری از طلاب و اساتید در نوع خود علم دانند ولی یک کتاب از آیت‌الله جوادی در کتابخانه‌ی خود ندارند.

در این منظومه‌ی فکری ایشان می‌فرمایند باید از فلسفه شروع کرد، بعد عرفان نظری و بعد تفسیر قرآن. لذا فلسفه برای ورزیدگی عقل و عرفان برای دیدنی‌ها و شهود و دریافت‌ها باید خواند و بعد وارد تفسیر شد.»

ایشان در آخر فرمودند: «آنکه قرآنی شد، قرآنی نگاه می‌کند قآنی می‌اندیشید و قرآنی زندگی می‌کند و آیت‌الله جوادی به جد این شکل‌اند و موسسه آمادگی دارد کلیه‌ی پایان‌نامه‌ها و مقالات علمی این چنینی را راهنمایی و هدایت نماید و از همین جا درخصوص این فعالیت‌ها اعلام آمادگی می‌نماییم