کد مطلب: 122002 تعداد بازدید: ۱۷۵

خانم عباسی استاد اخلاق:

محبت اهل بیت(ع)، ثروت واقعی است.

دوشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۳۴:۴۸
« فرقی نمی‌کند که ما چه شخصیت و جایگاهی داشته باشیم مهم این است که در مسیر عبودیت حرکت کنیم که در غیر این صورت عمری را به عبث و بیهودگی خواهیم گذراند.»

ساعت۱۰ روز سه شنبه ۳۰ فروردین، خانم عباسی، استاد اخلاق حوزه علمیه خدیجه کبری (علیهاالسلام) طبق روال هر هفته، به ذکر نکاتی ارزشمند از صحیفه سجادیه و دعای مکارم الاخلاق پرداخت.

در این جلسه، ابتدا خانم علمی‌فرد، به وظیفه‌ی طلاب در رابطه با تبلیغ پذیرش حوزه‌های علمیه اشاره ‌کرد و گفت: گفتن خوبی‌های محیط حوزه مثل اینکه محیطی امن و صمیمی و علمی است به دوستان و اطرافیان یکی از راه‌های جذب برای حوز، به خصوص در شب‌های قدر که حضور در حوزه‌های علمیه را توفیقی از جانب خداوند معرفی کنیم. سپس با ذکر صلواتی بر محمد و آل محمد خانم عباسی استاد جلسه شروع به بیان صحبت کرد.

وی با اشاره‌ای به مبحث جلسه قبل گفت: خدایا وقت مرا برای آنچه مرا برای آن خلق کردی خالی کن. و خداوند ما را برای عبادت خلق کرده است، درواقع ما آمده‌ایم برای عبد شدن در برابر پروردگارمان. نماز و روزه و محراب تنها بخش کوچکی از عبودیت است و منظور ما در اینجا معنای عام عبودیت است. که عبارت است از اینکه: ما آیینه‌ی تجلی تمام صفات خدا شویم و به مقام خلیفه اللهی برسیم.

این استاد حوزه‌ی علمیه با معرفی کتاب "اسماءالحسنی" از آیت الله شجاعی زنجانی، از طلاب خواست برای مطالعه آن وقتی اختصاص دهند.

وی با اشاره به هدف غایی خلقت گفت: فرقی نمی‌کند که ما چه شخصیت و جایگاهی داشته باشیم مهم این است که در مسیر عبودیت حرکت کنیم که در غیر این صورت عمری را به عبث و بیهودگی خواهیم گذراند.

استاد عباسی، رسیدن به مقام عبودیت را مستلزم ۳ نکته دانستند: اول: علم؛ و بعد عقل که لشکر باطنی است و با آن مسیرمان را پیدا می‌کنیم و درنهایت با درستی انگیزه و نیت ما را به عمل می‌کشاند. و سوم: عشق است که این سه به ما کمک می کنند تا به خداوند برسیم و این همان عبودیت است.

وی به ادامه‌ی تفسیر پرداخت و با ذکر دو واژه‌ی غنا و وسعت که غنا در درون ما و وسعت در بیرون است، گفت: در دعای عرفه هم ما از خدا می‌خواهیم غنا را در نفس ما قرار دهد. در حدیثی از پیامبر اکرم صلوات الله علیه هم آمده است که معیار غنی بودن ثروت نیست و به وجود انسان بستگی دارد. و هر کس در وجودش احساس فقر نسبت به خداوند کند، در واقع غنی است. امام سجاد (علیه‌السلام) هم در این دعا از خداوند می‌خواهد تا او را به مرتبه‌ای برساند که در درونش احساس فقر کند و بدین وسیله غنی شود.

وی با بیان معنای روضه که باغ‌های بهشتی و محل نشستن مؤمنان است و قرائت حدیث قدسی که علامه مجلسی در کتاب روضه‌ی خود نوشته است گفت: خدا در این دعا به عزت و جلال خود سوگند می‌خورد که هیچ بنده‌ای میل او را به میل خود ترجیح نمی‌دهد! که اگر چنین کند خداوند غنا را در قلب او قرار می‌دهد؛ و همّ و غمّش را برای آخرت قرار می دهد و او را در دشواری‌ها کفایت می‌کند و زمین و آسمان رزق او را به عهده می‌گیرند و حاجتش را خداوند رفع می‌کند. پس خواسته‌ی خداوند را مقدم بر خواسته خود دانستن باعث غنی شدن می‌شود.

پس از صحبت درباره غنا وی به کلمه وسعت پرداخت و گفت: در این بخش از دعا امام از خداوند می‌خواهد که رزق او را در بیرون تامین کند تا همّ و غمّش به سمت آخرت برود. و رزق با برکت بسیار بهتر و رحمانی‌تر است و نیز باید حلال باشد و این وظیفه‌ی هر زن و مردی است. امام در این دعا رزق را هم از خداوند می‌داند و از او می‌خواهد آسیب رزق را هم از او دور کند.

امام سجاد (علیه‌السلام) از خداوند می‌خواهد او را با نظر امتحان نکند که دو معنا می‌تواند داشته باشد: یکی انتظار و یکی دیده شدن. انتظار برای رسیدن روزی و خیره شدن به ثروت دیگران(که اگر غنا باشد این اتفاق نمی‌افتد.)

استاد در ادامه با بیان روایتی فرمود: ثروت واقعی محبت اهل بیت (علیهم‌السلام) است که هم ثروت دنیا و هم آخرت است زیرا بن بستی در آن وجود ندارد و آگاهی امام زمان از احوال او برایش کافی است در نتیجه دچار افسردگی نمی‌شود.

                            چشم ها را باید شست                      جور دیگر باید زیست