کد مطلب: 121551 تعداد بازدید: ۱۳۴

مدیر موسسه آموزش عالی نورالزهرا(س)

صابرین نزد خدا گرامی ترند

دوشنبه ۲۲ فروردين ۱۴۰۱ ساعت ۱۵:۴۵:۵۶
«اگر به رنج‌ها و نقص‌ها و مصیبت‌ها از زاویه و دیدگاه قرآن بنگریم هرگز دچار جزع و فزع و بی‌صبری نخواهیم شد»

به گزارش روابط عمومی موسسه آموزش عالی نورالزهراء(سلام الله علیها ) خانم علمی‌فرد، مدیر موسسه در دومین روز از مراسم و محفل انس با قرآن، پس از تلاوت یک جزء از قرآن توسط قاریان برتر موسسه به ایراد سخن پرداخت و گفت:

از جمله نکات مهمی که در آیات تلاوت شده نهفته است اشاره به نکات تربیتی و نقش  مهم مادر در تربیت فرزندان است. زیرا نوع نگرش  و جهان‌بینی و عقیده و ... توسط مادر به کودک خود القا می‌شود، درست است که تکیه‌گاه هرخانه‌ای پدر خانواده و آقای خانه است اما زحمتی که می‌کشد و تلاشی که می‌کند همه و همه در بیرون از خانه و به دور از فرزندان است. اگر بخواهید فرزندانتان دارای تربیت شایسته و رشد نیکویی باشند، باید بدانید و توجه کنید که بیشتر آن به عهده‌ی زن در خانه است. تمام تلاش یک مرد در بیرون از خانه جهت تامین نیازهای خانواده یک عبادت است اما کسی که به تمام این تلاش‌ها ثمر می‌دهد و آن را به نتیجه می‌رساند زن و مادر خانه است، اگر در فرزندان ضعفی مشاهده می‌کنید عامل اصلی آن بانوان هستند اگر فرزندان قوی، شجاع، و عزتمند تربیت شوند عامل اصلی آن باز زنان هستند اگر فرزندانی با حیا تحویل جامعه می‌دهند. درست است که لقمه حلالی که پدر بر سر سفره میاورد تاثیر به سزایی دارد اما در نهایت این زن است که به تربیت کودکان جهت می‌دهد.

خانم علمی‌فرد در ادامه افزود: زندگی هیچ یک از افراد را نمی‌بینید مگر اینکه توأم با درد و رنج است الا برای کسی که نسبت به رنج‌ها دیدگاه خود را تغییر داده است و زندگی دنیوی را از زاویه درست آن می‌بیند. در آیه 155 سوره بقره: «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ» خداوند می فرماید: در این مصیبت‌ها و سختی‌هایی که برای شما قرار داده شده، هدف آزمایش و امتحان شماست، خداوند غرضی با بندگان خود ندارد ولی زندگی دنیوی را با هدف خلق نموده و فرموده ما شما را خلق کردیم برای ورود به بهشت اما قبل از آن باید آزمایش و امتحان شوید مانند: ترس از ناامنی‌ها و جنگ‌ها، آیا فرزندم تربیت درستی خواهد شد یا نه و ... آزمون دیگر گرسنگی در هنگام روزه داری‌ست تا مشخص شود چقدر در اعمالمان خلوص داریم، بنابراین ترس و گرسنگی یا با از دست دادن اموالتان، مانند سرمایه‌گذاری در جایی که موجب ضرر و زیان شده است و یا ویرانی خانه و یا نقص در انفس و جان‌ها مانند مریضی‌ها و حوادثی که به واسطه آن نقص عضو را در پی دارد  و نیز امتحان و آزمایش در ثمرات، مانند آتش گرفتن باغ و بستانی که محصول آن آماده برداشت است. و یا فرزندی که او را پرورانده و درست در لحظه‌ای که تبدیل به یک جوان شده با یک تصادف از دست می‌دهد و انسان می‌گوید یک عمر زحمتم به باد رفت و نتیجه نداشت درحالی که تمامی آن‌ها یک آزمایش است و اگر نگاه به تمامی مشکلات از این زاویه یعنی قرآن باشد، دیگر از خداوند فاصله نمی‌گیرد، در پایان آیه خداوند می‌فرماید: « وبشرالصابرین» ،ای پیامبر به صابرین بشارت و مژده بده.

خانم علمی‌فرد در ادامه اظهار داشت: حال باید ببینیم در آیه بعدی چگونه صابرین معرفی می‌شوند: «الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله وانا الیه راجعون » همانا زمانی که مصیبتی به آنها وارد می‌شود می‌گویند همانا ما از خداییم و به سوی او باز می‌گردیم. در این زمان غصه‌ها اندک می‌شود و تقلیل می‌یابد، زیرا می‌داند و فهمیده است که از کجا آمده و به کجا خواهد رفت و دنیا جایگاه قرار و ماندن نیست. «اولئک علیهم من ربهم صلوات ورحمه »، بشارت بده به صابرین که از جانب خدا درود و سلام و هم رحمت الهی به سوی آن‌هاست زیرا در جهان دیگر وقتی ثمره صبر خود را می‌بینند می‌گویند ای کاش در تمام امور و مصیبت‌ها صبر پیشه می‌کردیم. در نتیجه خداوند آنان را به سوی بهشت و کمال هدایت خواهد کرد زیرا در مسیر الهی قرار گرفته‌اند.

مدیر موسسه نورالزهراء(س) در ادامه ضمن پاسخ به شبهه‌ای در مورد اینکه دستور به روزه‌داری در کجای قرآن قرار دارد، به بیان احکام  پرداخت و تصریح کرد: خداوند در آیه 183  سوره بقره می‌فرماید: «یا ایهاالذین امنو کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون.» روزه بر شما واجب شده آنگونه که بر پیشینیان شما واجب بوده، یعنی روزه گرفتن فقط مختص اسلام نیست یهود و مسیح هم روزه دارند و در یکی از این ادیان هر 24 ساعت یکبار اجازه افطار داشتند تا اینکه پیامبر که رحمه للعالمین است فرمودند: شما در هنگام اذان تا سحر بخورید و بیاشامید و در طول روز تا زمان معین روزه بگیرید شاید تقوا پیشه کنید، زیرا هر قدر انسان اراده‌اش را قوی کند همانقدر تقوای او بیشتر خواهد بود زیرا در حالت روزه چشم و گوش و زبان و سایر اعضا و جوارح را نیز از ارتکاب عمل ناشایست حفظ می‌کند.