جشن ولادت حضرت زینب کبری(س) در مدرسه علمیه الزهرا(س) زنجان

روز چهارشنبه17آذر ماه به مناسبت ولادت با سعادت عقیله بنی هاشم برنامه جشن و احسان برگزار گردید.

برنامه با  قرائت قرآن و سخنرانی سرکار خانم اسمعیلیان مدیریت محترم مدرسه آغز شد و در ادامه با قرائت زیارتنامه حضرت زینب "س" و مولودی خوانی سرکار خانم امینی وحید و  احسان صبحانه و همراه عیدی تبرکی از طرف آیت الله العظمی سید محمد حسینی "مد ظله العالی"برای طلاب ادامه داشت.

سرکار خانم اسمعیلیان در ابتدای برنامه به ایراد سخنرانی در مورد ولادت این بانوی بزرگوار پرداخت: تاریخ حضرت زینب (س) پیچیده‌شده با تاریخ امام حسین (ع) می‌باشد که حضرت زینب (س) طلایه‌دار و استمراردهنده خون امام حسین (ع) است و تاریخ امام حسین(ع) از جمله برهه‌هایی از تاریخ است که مصادف شده با قیام عاشورا که ما طلاب سعی کنیم زوایای پنهان این مقطع تاریخی را با حساسیت خاصی پیگیر باشیم.

حال این سوال را پاسخ دهیم که حضرت زینب (س) چه کاری انجام دادند که به این مقام رسیدند؟

ایشان در خانواده‌ی آل الله به دنیا آمده است ولی معصوم نبودند با این حال در یک روز علاوه بر 72تن ، 18تن از خاندان خویش را از دست دادند این همه فشار و مصائب را تحمل کرده و 3 خطبه  ناب ویژه  ایراد کردند که اولین خطبه بانوی صبر و ایمان خطبه‌ای در کوفه بود و با این همه مصائب، به واسطه ویژگی‌های عقیدتی و ایمانی، خطبه‌ای غرا ایراد نمودند که اهل کوفه همه به گریه افتادند.

در این راستا باید توجه کنیم که محور ایمان، عقیده و عمل  این بانو بر این است که قدرت لایتناهی گذشته و حال و آینده به دست خداوند است . پس چه چیزی باعث می‌شود که آستانه تحمل پایین آمده و انسان مرتب به جای فعالیت به جزع مشغول است. اسمعیلیان در ادامه در برطرف ساختن این نقیصه به ماهیت جایگاه و  نقش علم پرداخت و گفت: علم اموختنی نیست بلکه نوری است که در دل‌ها قرار می‌گیرد و تجلی پیدا می‌کند و باید همراه با ایمان و یقین باشد. هرچند اصل علم و یقین برای اهل بیت(ع) است برای عبد شدن یعنی بنده شدن و به مرحله هدف خلقت رسیدن است. چنانچه خداوند می‌فرماید: " ما خلقت الجن  والانس الا  لیعبدون " بندگی یعنی خداوند هرچه بخواهد و بگوید انجام دهی.

به خاطر همین "مارایت الا جمیلا" چون به مرحله بندگی است و به جز زیبایی ندیده است پس باید تلاشمون اینگونه باشد و همین را مدنظر داشته باشیم و تعلقات به دنیا را کم کنیم قضیه اول ما اخلاص است و از نشانه‌های اخلاص این است اگر خدا چیزی از دستمان گرفت ولو برادر و مادر یا ... می‌توانیم بگوییم ما رایت الا جمیلا

بعد از اخلاص سستی و تنبلی را مدنظر داشته باشیم و سستی و تنبلی را کنار بگذاریم و در این راه توسل هم داشته باشیم از اهل بیت(ع) بخواهیم که دستگیرمان باشد.

لازم به ذکراست در ادامه برنامه، خانم امینی وحید زیارتنامه را قرائت نمودند و پس از مولودی‌خوانی و احسان صبحانه و عیدی تبرکی از طرف آیه الله العظمی سید محمد حسینی  "مدظله العالی"به طلاب و اساتید اهدا گردید.